آپدیت

سلام .
تمامی قسمت های سایت آپدیت شد .
برید حال کنید !
در ضمن حتما به قسمت هک سری بزنید .
بای .

بیست و پنجمین سالگرد درگذشت محمدرضا پهلوی

چهارشنبه 27 ژوئیه امسال، بیست و پنجمین سالگرد درگذشت محمدرضا پهلوی، شاه فقید ایران و آخرین حاکم نظام سلطنتی این کشور است که در مصر بر اثر ابتلا به سرطان غدد لنفاوی در گذشت.

محمدرضا پهلوی کمی پیش از انقلاب، در روز 26 دی ماه 1357 همراه با خانواده اش ایران را برای سفری بی بازگشت ترک گفت. او در نهایت در مصر اقامت گزید؛ جائیکه یکسال و نیم بعد در آن در گذشت.

محمدرضا پهلوی در 4 آبان 1298 در تهران به دنیا آمد. مادرش تاج الملوک، دومین همسر رضاخان بود و از آنجا که نخستین فرزند ذکور رضاشاه بود، چندی پس از تاجگذاری رضا خان به عنوان شاه ایران در سال 1304، به عنوان ولیعهد ایران منصوب شد.

او که تحصیلکرده سوئیس بود، در شهریور 1320 پس از تبعید پدرش، رضاخان، موسس حکومت پهلوی، در سن 22 سالگی جایگزین او شد و به عنوان آخرین شاه ایران 37 سال در راس حکومت این کشور قرار داشت.

محمدرضا پهلوی سه بار ازدواج کرد. نخست در سال 1318 با فوزیه خواهر ملک فاروق، پادشاه مصر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دختری به نام شهناز بود. این ازدواج پس از چندی به جدایی انجامید.

دومین ازدواج شاه با ثریا اسفندیاری بختیاری بود که از مادری آلمانی و پدری از خوانین بختیاری به دنیا آمده بود. این ازدواج نیز به دلیل اینکه ثریا نتوانست فرزندی برای شاه بیاورد سرانجامی نداشت.

محمدرضا پهلوی چهل ساله بود و هنوز فرزند پسری نداشت که بتواند به جانشینی خود برگزیند. طبق قانون اساسی ایران اگر شاه فوت می کرد یکی از برادران او به سلطنت می رسید.

محمدرضا پهلوی در کنار فرح دیبا و فرزندانشان رضا، علیرضا و لیلا

سومین و آخرین همسر محمدرضا پهلوی، فرح دیبا بود که حدود بیست سال از شاه کوچکتر بود. این تحصیل کرده رشته معماری در فرانسه، در سال 1338 به ازدواج شاه ایران در آمد. یک سال بعد رضا، نخستین فرزند پسر محمدرضا پهلوی به دنیا آمد. فرح دیبا سه فرزند دیگر با نامهای فرحناز، علیرضا و لیلا به دنیا آورد؛ که لیلا کوچکترین فرزند آنها در سال 1380 در سن 31 سالگی در لندن خودکشی کرد.

نخستین جرقه های انقلاب ایران در سال در ماه 1356 زده شد زمانی که انتشار مقاله ای در روزنامه اطلاعات که نام مستعار"رشیدی مطلق" را بر خود داشت، خشم عده ای را برانگیخت. روز 19 دی 1356 مردم قم در اعتراض به انتشار این مقاله که آن را نسبت به آیت الله خمینی توهین آمیز قلمداد می کردند، به خیابانها ریختند که این مخالفت با دخالت ارتش سرکوب شد.

چهل روز بعد، در روز 29 بهمن، مردم تبریز به پاسداشت قربانیان تظاهرات قم دست به تظاهرات زدند که این بار نیز دخالت ارتش این تظاهرات را خاموش کرد. این تظاهرات ها و مخالفتهای دیگر در نقاط مختلف ایران به تدریج پایه رژیم پهلوی را سست کرد.

شاه از این هنگام تا تبعیدش به خارج از کشور، چندین بار نخست وزیرانش را تغییر داد اما هیچکدام نتوانستند شعله های خشم مردم را فروبنشانند. جمشید آموزگار، جعفر شریف امامی، غلامرضا ازهاری و شاپور بختیار در عرض یکسال و نیم، یک یک جایگزین دیگری شدند ولی هیچکدام نتوانستند راهی برای بازگرداندن آرامش چاره کنند.

اوج نا آرامی های روزهای پرتلاطم پیش از انقلاب به روز 17 شهریور 1357 بازمی گردد، زمانی که مخالفتهای ضد رژیم به اوج رسیده بود و شاه و اطرافیانش تنها راه خاموش کردن اعتراض مردم را گشودن آتش بر روی مخالفان دانستند.

شاه و فرح در روزهای تبعید

محمدرضا پهلوی از این زمان تا ترک ایران تنها کمی بیش از چهار ماه عملا حکومت بر کشور را در اختیار داشت.

کودتای 28 مرداد 1332، انقلاب سفید شاه و مردم، اصلاحات ارضی، تشکیل سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) و تشکیل حزب منفرد رستاخیز از جمله اقدامات اساسی محمدرضا پهلوی بود که همواره مخالفتهای گروه های گوناکون را در پی داشت.

نخستین توقف محمدرضا پهلوی در دوران تبعید 1.5 ساله اش مصر بود. سفر های پی در پی و کوتاه مدت شاه و خانواده اش به مراکش، باهاماس، مکزیک، ایالات متحده و پاناما با مرگ او در قاهره پایان یافت.

شاه از مدتی پیش از انقلاب گرفتار بیماری سرطان غدد لنفاوی بود. قوای او بر اثر شدت یافتن این بیماری به شدت تحلیل یافته بود. از شاه سابق ایران در زمان مرگ جز پوست و استخوانی باقی نمانده بود. محمدرضا پهلوی نهایتا در روز 27 ژوئیه 1380 (5 مرداد 1359) در بیمارستانی در قاهره در گذشت و در مسجد رفاهی این شهر دفن شد.